Strona origami Krystyny Burczyk - moduły
Origami modułowe polega na łączeniu wielu jednakowych części - modułów.
W klasycznym origami mogły one być klejone.
Jednak nowoczesne origami stawia większe wymagania:
moduł powinien być tak skonstruowany, żeby wypustki trafiały w kieszonki i całość nie wymagała kleju - bryła powinna unieść własny ciężar.
Moduły używane do konstrukcji brył podzieliłam na trzy kategorie:
- wierzchołkowe - każdemu wierzchołkowi bryły odpowiada jeden moduł,
moduły łączą się w poprzek krawędzi;
- krawędziowe - każdej krawędzi bryły odpowiada jeden moduł, moduły łączą się w wierzchołkach;
- ścianowe - moduły tworzą ściany, łączą się wzdłuż krawędzi lub sięgają wypustkami na sąsiednie ściany.
W swoich pracach używam modułów zaprojektowanych (choć lepszym określeniem byłoby: stworzonych) przez wybitnych przedstawicieli origami modułowego:
-
Moduł krawędziowy Tomoko Fuse - open frame 2
(Tomoko Fuse, Unit Origami. Multidimensional Transformations, Japan Publications Inc., Tokio and New York 1990, ISBN 0-87040-852-6, str. 65);
-
Jednoczęściowy moduł wierzchołkowy Bennetta Arnsteina i Lewisa Simona
(Rona Gurkewitz, Bennett Arnstein, 3-D Geometric Origami Modular Polyhedra, Dover Publications, Inc., New York 1995, ISBN 0-486-28863-3, str. 37);
-
Dwuczęściowy moduł wierzchołkowy Lewisa Simona
(Lewis Simon, Bennett Arnstein, Modular Origami Polyhedra,
nakładem autorów, Los Angeles, Westminster, 1989, str. 26);
-
Moduł krawędziowy "penultimate" Jima Planka.
© Copyright K. i W. Burczyk, 1998
Ostatnia modyfikacja: