Uczestnicy warsztatów byli poinformowani, że będziemy składali origami. Każdy z uczestników otrzymał sześć karteczek (trzy czerwone i trzy zielone). Początkowo każdy pracował indywidualnie starając się jak najdokładniej wykonać poszczególne złożenia. Wkrótce jednak wykonanie zagięcia według instrukcji prowadzącego okazało się dla wielu osób trudne i uczestnicy zaczęli sobie nawzajem pomagać, pokazywać poszczególne ruchy rąk, podglądać pracę swoich sąsiadów.Składaliśmy model sześcianu złożony z sześciu modułów ścianowych (czyli ścianowiec), które łączyliśmy w tak przemyślny sposób, że po lekkim pociągnięciu trzech ścian sześcian zamieniał się w różę z zielonymi listkami.
Model okazał się dość trudny w wykonaniu, więc i satysfakcja z jego poprawnego złożenia była duża. Warsztaty zakończyliśmy krótką dyskusją o sytuacjach, w których warto sięgnąć po origami:konstrukcje geometryczne (zwłaszcza w szkołach dla dzieci niewidomych i niedowidzących), nawet te niewykonalne przy pomocy cyrkla i linijki (np. trysekcja dowolnego kąta),modele wielościanów wykonane własnoręcznie przez uczniów,ułamki,własności i pola wielokątów (gdy składając przyglądamy się powstającym figurom),kształcenie języka matematycznego związanego z geometrię (gdy staramy się podczas składania wydawać polecenia w tym języku, nawet podczas składania kwiatków czy zwierzątek),terapia,modele matematyczne z innych dziedzin nauki (np. DNA, fulereny).
Co dzięki origami możemy osiągnąć u uczniów? Satysfakcja, rozwój wyobrażni, zabawa.Jeden z uczestników warsztatów podsumował je tak: "Wyrosły i rozkwitły matematyczne róże".
Krystyna Burczyk, 32-800 Brzesko, ul. Starowiejska 21/6, e-mail burczyk@mail.zetosa.com.pl
Poprzednia | Domowa | Nadrzędna | Mapa | in English | Następna |